Պուճուրս

երբ դեռ նոր էիր ծնվել, ես` որպես նորաթուխ մայրիկ, վախերի ու մտահոգությունների գերին էի: Իմ վառ երևակայությունը արդեն մի քանի տարի առաջ էր ընկել և մեր "ֆիլմի" զարգացման մի քանի սցենար էր գրում:
Երբ լինես 14-15-16 տարեկան դպրոցական ու սիրահարվես... կամ չէ..... մի գեղեցիկ օր հայտարարես, որ տատիկ եմ դառնալու :) Ինչ ենք անելու????
Տեսնես ում երևակայությունը ինչպես ելք կգտնի?
Տեսնես ԴՈՒ ինչ ելք կգտնես...
1 անքուն գիշեր անցկացրեցի, ինքս ինձ համար ելքը գտա ու երջանիկ դիմավորեցի լուսաբացը: Լուծումը միակն էր . երեխային պահելու և կամ չպահելու պատասխանատվությունը միայն աղջա կողմի վրա է: Եթե չեն պահում... ok, եթե պահում են, էլի OK, մենք պատրաստ ենք "տեր կանգնել", խնամել, մեծացնել , բաայյյցցց ամուսնացնել` երբեք !!!!
( Եթե հանկարծ այս օրը գա, գրածս կհիշացնես :D )