Հիմա ես դժվար կացության մեջ եմ.

Ինչպե՞ս զբաղացնեմ 4 տարեկան տղայիս: Նստել չի սիրում, նկարել/ներկելու մասին լսել չի ուզում, պլաստիլինը միայն ճիճու սարքելու համար է (մանկապարտեզում Գագուլն է քո փոխարեն նկարում ու ծեփում), հեքիաթ միայն լսել է սիրում, այն էլ բացառապես մեքենաների մասին....

... իսկ մենք մյուս տարի պետք է դպրոց գնանք: Չէ, իմ փոքրիկը իրոք փոքրիկ է, խաղից բացի ուրիշ ոչինչ: Ուրեմն մենք էլ կխաղանք :)

Զարգացնում ենք հիշողությունը

1. Պոդնոսի մեջ տարբեր մանր մունր իրեր դրեք, թող երեխան ուշադիր նայի ու մտապահի: Երբ կշրջվի, վերցրեք մեկը և պահեք: Երեխան պետք է հիշի, թե որ իրն է բացակայում:

2. Որոշակի հերթականությամբ իրեր շարեք, երեխան պետք է հիշի հերթականությունը: Երբ կպպտվի, մի քանի իր փոխեք տեղերով և նա պետք է հիշի թե շարքում ինչ խախտում կա:

3. Պատրաստում եք մի քանի գունավոր բաժակ ( մենք վերցրել ենք մեր լոտո խաղիղ, դուք կարող եք ուրիշ բան մտածել. լինում են է բուրգ կառուցելու կամ ավազով խախալու գունավոր տարրաներ) տակը դնում եք որոշակի նկարներ, կամ իրեր, խառնում եք տեղերով: Երեխան պետք է հիշի և ցույց տա ասենք կարմիրի տակ ինչ նկար էր, կապույտի տակ ինչ նկար էր ԿԱՄ դուք եք հարցնում (մեր դեպքում) -Վինիի նկարը որ գույնի տակ էր:

Նոր գիտելիքներ

4. Կանգնում եք իրարից հեռու իրար գնդակ եք գցում, ամեն գցելուց մի հարց եք տալիս, բռնելուց` պատասխանում հարցին: Խաղում եք հերթով` մեկ դուք եք գցում, հարց տալիս, մեկ բալիկն է գցում ու հարց տալիս: Ես սկսում եմ պրիմիտիվ հարցերից, հետո բարդացնում եմ, օրինակ` 1. Ի՞նչ գույն ես սիրում, 2. Ի՞նչ ես սիրում ուտել, 3. Ի՞նչ մեքենա ես սիրում ......4. Ի՞նչ ջրային կենդանիներ կան, 5. Տնային կենդանիները որո՞նք են, 6. Տարվա եղանակները, 7. Կենդանիների խմբերը, 8. Օրը քանի՞ ժամ ունի, 9. Մարդու զգայարանները .......... և այլն և այլն: Բնականաբար նորանոր հարցեր եմ հորինում ու սովորում: Ստացվում է համ խաղ, համ դաս:

5. Քանի որ  մեր բոլոր հեքիաթները մեքենաների մասին են և դրանք ստիպված հորինում եմ  բացառապես ես, փորձում եմ դրանց միջոցով էլ մի ավել բան սովորեցնել: Օրինակ` մեքենան նստում է հրթիռ ու թռչում տիեզերք, որտեղ կան Մարս, Յուպիտեր, ...., մոլորակները, որտեղ շողում է արևը, որի ճառագայթները..... օդ չկա, ձգողականություն չկա..... և այլն և այլն:

6. Իմ մանկության խաղը` տաք ու սառը :)  Ես սա ավելի մոդեռն եմ դարձրել:

Երեխան դուրս է գալիս սենյակից, դուք հենց այդ նույն սենյակում պահում եք մի որևէ իր, անշուշտ երեխային հասանելի տեղերում և բալիկին ներս հրավիրում: Երեխան սկսում է անցնել սենյակում տեղադրված իրերի` պահարանների, բազմոցի... ինչ որ կա, մոտով: Եթե թաքստոցից հեռու է ասում եք " սառն է" (այսինքն էդտեղ ոչինչ չկա, պետք է շարունակի փնտրել), երբ մի փոքր մոտենում է, ասում եք " գոլ է" կամ " տաք է" ես նույնիս ասում եմ "եռման է", եթե հենց ճիշտ տեղին է հասել :))) Այս ընթացքում տղայիս հուշմ եմ պահված առարկայի որակական հատկանիշները, թաքստոցի տեղը .... Օրինակ` փափուկ է, պինդ է, երկաթից է, պատռվող է կամ դա օգտագործում են "այս ինչ" բանի համար և այլն և այլն:

( Անկեղծ ասած դեռ մեքենաների պահն է միայն լավ ստացվում :D )

7. Թե ինչ բարդության հարցեր կքննարկեք, կախված է ձեր բալիկի հետաքրքրություններից ու ունակություններից: Բայց հիշեք, չափը անցնել պետք չի, երեխաներին չծանրաբեռնեք, պետք չի, իմ սուբյեկտիվ կարծիքով տառեր, գրել, կարդալ սովորեցնել պետք չի, չէ՞ որ նրանք պետք է դեռ դպրոց գնան , դպրոցի անելիքը թողեք իրենց:

Խնդրում եք դուք էլ ձեր մեթոդները ավելացրեք խաղերի միջոցով ինչ որ բաներ սովորելու:

P.S. Վերջ  !!!  Հիմա հանգիստ խղճով կարող են ինձ գործից հեռացնել :D

http://armparents.com/2014/02/28/%D5%BA%D5%A5%D5%BF%D6%84-%D5%A7-%D5%A6%D5%A2%D5%A1%D5%B2%D5%B4%D5%B8%D6%82%D5%B6%D6%84-%D5%B0%D5%B8%D6%80%D5%AB%D5%B6%D5%A5%D5%AC/#more-12989

Ով է իմ հայրիկը???

:D 2013 ամառն էր, գնացել էինք Հատիս` հանգստանալու: Ես, դու, Աստղիկը` Լևոնի և Մանեի հետ:
Այ Ալեքս ջան էէէէդքան հայրիկիդ կարոտել էիր????

Տարածքը խնամող տղան ( մոտ 30-35 տարեկան ) հենց գալիս էր, վազում էիր մոտը ու հարցնում.
- Դու իմ պապան ես?
Էս տղան արդեն վախեցած էր գալիս իր գործը անելու , շառից փորձանքից հեռու :D

Բայց ախր սա վերջը չէր է....

Маршрутка -ով քեզ տանում եմ լողի, մի տղամարդ բարձրացավ նստեց:
- Մաաամ, էս дядя-ն իմ պապանա?,- սա հարցրեցիր շաատ բարձր ձայնով:

Դե հիմա պատկերացրու, թե քանի հոգի ինձ կատաղած աչքերով նայեցին ու մտքներում (փառք Աստծո, որ մտքներում) ինչեր ասեցին:

Էխ Ալեքս,  մայրիկիդ վարկաբեկում ես :D

Ապագա դերասանը

http://www.youtube.com/watch?v=L8n38i1RhoI

Հայ մայրիկ 23.04.2012

Առաջին հեռուստահաղորդումդ :))

Նկարահանումից առաջ շատ բարձր ջերմություն ունեիր... բայց ապրես, շատ լավ ու հաճելի ժամանակ անցկացրինք :)

Պուճուրս

երբ դեռ նոր էիր ծնվել, ես` որպես նորաթուխ մայրիկ, վախերի ու մտահոգությունների գերին էի: Իմ վառ երևակայությունը արդեն մի քանի տարի առաջ էր ընկել և մեր "ֆիլմի" զարգացման մի քանի սցենար էր գրում:
Երբ լինես 14-15-16 տարեկան դպրոցական ու սիրահարվես... կամ չէ..... մի գեղեցիկ օր հայտարարես, որ տատիկ եմ դառնալու :) Ինչ ենք անելու????
Տեսնես ում երևակայությունը ինչպես ելք կգտնի?
Տեսնես ԴՈՒ ինչ ելք կգտնես...
1 անքուն գիշեր անցկացրեցի, ինքս ինձ համար ելքը գտա ու երջանիկ դիմավորեցի լուսաբացը: Լուծումը միակն էր . երեխային պահելու և կամ չպահելու պատասխանատվությունը միայն աղջա կողմի վրա է: Եթե չեն պահում... ok, եթե պահում են, էլի OK, մենք պատրաստ ենք "տեր կանգնել", խնամել, մեծացնել , բաայյյցցց ամուսնացնել` երբեք !!!!
( Եթե հանկարծ այս օրը գա, գրածս կհիշացնես :D )

Մտքեր... մտքեր...

-Մամ, ես գիտեմ, քո պապան հեռադիտակով նստելա ռակետա, թռելա կոսմոս ու էնտեղից մեզա նայում....

Ախր բա ոնց ես չգժվեմ??? Ախր դու ընդամենը 4 տարեկան ես :)))

- Մամ, ես ուզում եմ 2 քույրիկ, 2 եղբայր ու ես !
-Ալեքս, բա էդքան երեխա որտեղ պետքա քնեք?
-Մամ, մի տղան իմ մահճակալում, մյուսը` պապայինում, մի աղջիկը` քոնում, էն մյուսը.... էլի իմ մահճակալում կքնեն: Դու ու պապան էլ կգնաք ճաշասենյակ` диван-ին, ես էլ` ձեր մահճակալում` էն 2-ի կողքին կքնեմ:

Հենց այսպես էլ տեղավորեցիր բոլորիս :)

Էրեկ` 10.02.2014, քեզ ռուսերեն եմ խոսեցնում, հարցեր եմ տալիս, դու ռուսերեն պատասխանում ես:
- Алекс какую машинку ты любишь?
-МамԸ, я люблю ахпатըр ( ախպատար)

Լեկս, ինձ հիվանդ ժամանակ տանը մնալ չի կարելի.... որոշեցի մազերդ կտրել: Պարզվեց` վատ միտք էր: Ինչ լավա դեռ փոքրիկ ես ու շատ բան չես հասկանում :)

Ու ինչ լավա, որ նկարով չի երևում :)))

ՆՈՐ ՏԱՐԻ

Արդեն անցավ քո 4-րդ նոր տարին : Հետաքրքիր է , թե իչքան ես դեռ սպասելու Ձմեռ Պապիկի այցին? Ինչ գույնի ու ձևի մեքենաներ ես ուզելու նվեր? Իսկ գիտես ինչ բարդ խնդիրներ ես դնում նրա առջև? ..... Կարմիր գույնի բեռնատար, աղբատար մեքենա, "կվադրատ" ավտոբուս, Լիմուզինի պես գնացք....

Էնպես էիր սպասում, էնպես էիր սպասում... դեկտեմբերի 31 երեկոյան ժամը 9ին, նա եկավ, թակեց դուռը ու շտապեց հեռանալ: Այ քեզ ձմեռ պապ.... բա մի հատ քեզ չտեսնենք?

Վայ իմ իմ միամիտ , համով սրտիկ ջաաաան :*

Շնորհավոր նոր տարիդ :)

Քնած հրեշտակ

Քնում ես միիիշտ  քո սիրելի մեքենաների հետ, գիտես անխտիր բոլորի թերությունները՝ մեկի անիվը թեք է, մյուսի հայելին կոտրված է, երրորդի վրա խազ կա.....
... 3 տարեկան էիր , պարկացրի քեզ ու մի շարք մեքենաներ` քնելու :)
- Մաաամ, արի.... Մամ, մեքենայի ռույլը կուլ եմ տվել,- մեղավոր աչքերով նայում ես վրաս:
Ես պանիկայի մեջ եմ:
- Ալեքս, ոնց թե կուլ ես տվել, հասկանում ես ինչ ես արել? Հիմա ռույլին կպաց սուր մասնիկը կգնա փորիկիդ մեջ, քեզ կցավեցնի, ստիպված պետքա բժշկի գնանք,- մտքումս արդեն վիրահատության եմ պատրաստվում,- Ալեքս, արի Աստված պապիկին խնդրենք, որ փորիկդ չցավի:
- Մամ,  կլինի ես ГРУЗОВИК պապիկին խնդրեմ?
:)

Անուշ երազներ իմ բալիկ ...........

Ժամանակին կիսվել էի իմ ուրախությամբ բոլորի հետ

http://armparents.com/2013/03/11/%D5%B4%D5%A5%D6%80-%D5%B4%D5%A5%D5%AE-%D5%B0%D5%A1%D5%B2%D5%A9%D5%A1%D5%B6%D5%A1%D5%AF%D5%A8/

Այսօր տղայիս հետ նշում ենք մեր հաղթանակի  մեկ շաբաթը . հրաժարվել ենք մեր զույգ սոսոներից :) Այոոոո, մենք արեցինք դա, արեցինք միասին՝ ես և իմ գժուկը, արեցինք բազմաթիվ չստացված փորձերից հետո, բազմաթիվ պարտություններից հետո....

Արդեն 3,3 տարեկան իմ տղան համառորեն չէր հրաժարվում իր պոքրիկ ընկերնեից, որոնք օգնում էին միայն քնելուց: Չէր օգնել ո՛չ շունիկը իր ձագուկներով, ո՛չ գող փիսոն, ո՛չ էլ բարի Ձմեռ Պապը՝ նվերներով.... բայց օգնեցին որդերը :) Իմ թույլ տված անզգույշ արտահայտությունը տղայիս մոտ սոսոյից հրաժարվելու ցանկություն առաջացրեց.

- Ալեքս, սոսոյիդ մեջ արդեն որդեր են ապրում :(

-Մամա կլվանաս?

- Ալեքս ջան, արդեն չեն լվացվում էդ դմբոները:

- Ուրեմն ձեռքս կբռնեմ կքնեմ, բերանս չեմ դնի:

:)

Սա էլ մեր փոքրիկ, բայց արժեքավոր հաղթանակը (նշեմ, որ տղաս որդերից չի վախենում):

Ինձ թվում է, որ կծու քսելուց, կամ կորցնելուց և հիսթերիաներից խուսաբելու լավ տարբերակ ստացվեց :)

Հաճույքով կկարդամ Ձեր մեկնաբանությունները:

Այս գրառումը ես արել եմ շատ վաղուց, ուզեցի էստեղ էլ դնել :Ճ 

http://armparents.com/2011/11/09/%D5%AB%D5%B6%D5%B9%D5%BA%D5%A5%D5%BD-%D5%A8%D5%B6%D5%BF%D6%80%D5%A5%D5%AC-%D5%A5%D6%80%D5%A5%D5%AD%D5%A1%D5%B5%D5%AB-%D5%B0%D5%A1%D5%B4%D5%A1%D6%80-%D5%A4%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%AF/

Բարև Հարգելիներս!!!!
Աստղիկի առաջարկով կփորձեմ գրել դայակ ընտրելու փորձիս մասին!!!!

Նախ նշեմ, որ երեխայիս մեկ տարեկանը լրանալուց ի վեր սկսեցի աշխատել: Եվ, որպեսզի մեր տատիկը մի փոքր ժամանակ ունենա սեփական անձի համար, որոշեցինք օրվա մի մասը դայակ կանչել (ամենաքիչը 4 ժամ):

Հայտարարվեց "քասթինգ"... :)

Օրեկան մի քանի կին էին գալիս մեր տուն իմ երեխայի դայակի պատվավոր կոչումը ստանձնելու համար: Ընտրությունը շատ դժվար էր, մինչ այն պահը, երբ մեզ այցելեց Մերի Պոպինսը... ներողություն` Քնարիկը :)

Առաջին հայացքից շատ ինտելիգենտ, կիրթ, ժպտերես մի կին: Իմ տղան միանգամից հալվեց, և ես հասկացա, որ ՆԱ է:

Սենտիմենտալությունը դնելով մի կողմ` նշեմ մի քանի կետեր, որ ինձ համար շատ կարևոր են եղել.

1. Կիրթ լինելը

2. Մաքրությունը (ուշադիր էի, հաճելի հոտով, կոշիկները մաքուր, եղունգները կարճ ու խնամված և այլն)

3. Ռուսախոս լինելը (ինձ համար ևս մի կարևոր պայման):

4. Իմ տանը մոտ ապրեր, բայց ոչ այնքան, որ բակ իջնելիս երեխայի հետ մտներ իր տուն ասենք ճաշ տաքացնելու: Մոտավորապես 2-3 կանգառ հեռավորության վրա, որ գալ-գնալը հեշտ լիներ հատկապես չնախատեսված դեպքերի համար:

5. Ընտանեկան կարգավիճակը "թեթև լիներ", այսինքն մեծ ընտանիք ու մեծ հոգս չունենար իր ուսերին (1. որ երեխայի հետ շփումը ուրախ ու անմիջական լիներ, ոչ թե հոգսաշատ, 2. դեպքեր են եղել, որ չնախատեսված զանգել եմ ժամը 6-ին և ասել, որ մինչև 10-ը պետք է մնա, կամ շաբաթ-կիրակի գա): Մեր Քնարիկը միայն մեկ ուսանող աղջիկ ուներ և շատ հեշտ էր հարմարվում իմ դրած պայմաններին:

6. Հարցնում էի ընտանիքի անդամների աշխատունակությունը (միայն իմ տված գումարը իր տան եկամուտը չլիներ - եղել են օրեր, որ չեմ կանչել, հետևաբար ամսեկան գումարը պակասել է):

7. Կարող եք իր նախորդ աշխատատեղի մասին հետաքրքրվել և, ինչու ոչ, զանգահարել:

8. Շատ կարևոր է, որ դայակին երկարաժամկետ պայմանով ընտրեք: Ոչ մի դեպքում թույլատրելի չէ դայակներին ժամանակ առ ժամանակ փոխել:

Էս պահին այսքանը հիշեցի, հետո կավելացնեմ էլի, կամ դուք ինձ կօգնեք ու կհուշեք ինչ եմ մոռացել:

Առաջին օրը, որ եկավ աշխատանքի, իր հետ բերել էր տնային շորեր, հողաթափեր, իր համար բաժակ (ուշադրություն դարձրեք այս մանրուքներին): Ազատ կարող էր օգտվել և' սառնարանից (բայց չէր օգտվում, մի ագամ, որ երկար պետք է մնար, իր հետ ինչ որ բան էր բերել... ջղայնացել էի...), և՛թեյից, և՛սուրճից, և՛քաղցրեղենից (հատուկ դարակ ունենք :)): Մեր տան սեփական բանալի չի ունեցել, միշտ իմն եմ թողել (Առաջին օրը սկեսուրս ամբողջ ոսկեղենը պահել էր լօլ, բայց չգիտեր, որ ամուսինս մեծ գումար է հատուկ դրել դարակում լօլ):

Մեր Քնարիկի պարտականությունների մեջ մտել է երեխայի հետ խաղալ, զարգացնել, զբոսնել, խաղալիքներին հետևել: Ես շեշտում էի, երբ երեխան արթուն է, ուրիշ ոչինչով չզբաղվես: Քնարիկը գալիս էր ժամը 3-ին, երբ տղաս քնած էր լինում, ինքնակամ նստում արդուկ էր անում (հնարավոր էր նաև մեր շորերը): Երբ գալիս տեսնում էի, ասում էր "Ես սիրում եմ արդուկ անել, համ էլ երեխան քնած էր, բա ի՞նչ անեի:" :) Ճաշիկի հետ էլ գործ չուներ, մենք ենք պատրաստել (սա սկզբունքային հարց էր):

Ցավոք սրտի այս պահին հրաժարվել ենք մեր դայակից, բայց շատ ուրախ կլինեմ, եթե իմ փորձը օգնի ծնողներին բալիկի համար մի լավ մարդու/դայակի գտնել:

Նշեմ նաև, որ լինում են գիշերային դայակներ. առանձին ապրող ընտանիքների համար սա փրկություն է: Այսինքն դուք երեխային քնացնում եք, դայակը գալիս է քնած երեխայի մոտ, իսկ դուք ամուսիններով դուրս եք գալիս տանից: Վարձատրությունը նույնն է, միայն ավելանում է հետ գնալու տաքսու գումար, կամ, եթե մեքենա ունեք, կարող եք դուք ուղեկցել տուն:

Ամենակարևորը գիտե՞ք որն է, որ իրենք՝ երեխան և դայակը, իրար պաշտում են, իսկ դու հանգիստ գնում ես աշխատանքի :)

Հ.Գ. ՈՒզում եմ նշել, որ իմ Ալեքսը ինձ թույլ տվեց այսքանը գրել, որովհետև 1:00-5:30 դեռ քնած է :) Իսկ ես հույս չունեի...