Վերջապես

Վերջապես հասունացավ պահը և մենք քեզ կնքեցինք :)
4.7 տարեկանում վերջապես կնքվեցիր...
կնքվեցիր Տաթևում: 
Գիտես ինչ կարևոր էր ինձ համար? Այս ընթացքում փորձություններ եղան, խանգարող հանգամանքներ , դժբախտ դեպք.... Գագը կորցրեց իր ընկերոջը... Բայց հավատքով լցված՝ մենք ճամփա ընկանք, մենք ուխտ ունենք, մենք մեր տղային պետք է կնքեինք: 

Շատ հոգնեցուցիչ ճանապարհից հետո, 2 օր չուտելուց , նույնիսկ ջերմելուց հետո պատվով դուրս եկար այս ճամփորդությունից :) Ապրես :)

Գարիկ՝ կնքահայր, մեծ ընկեր, եղբայր, խորհրդատու, լավ մարդ :)
Ձեր սերը փոխադարձ է !!! 
- Ալեքս, Գարիկը այսուհետ քո կնքահայրն է, քո երկրորդ պապան:
.... մտորումներից հետո՝ Գարիկին.
- Պապ, այ պապ, ուրեմն, որ ես փոքր էի, մի հատ մեքենա ունեի .....
:))))

Երկար ճանապարհից հետո, շատ էիր հոգնել (երևի վախն էլ իր տեղն ուներ) և կնքվելու ցանկություն բացարձակ չունեիր... իսկ արարողությունը արդեն սկսվել էր: Էլ պապիկը, էլ հայրիկը , մնացած հյուրերը փորձում էին համոզել.... չէ որ չէ.... 
Գիտես ինչը փրկեց իրավիճակը?  Խոստացա, որ Գարիկը քեզ խաչ է նվիրելու :) 

Եվ այս պահից սկսած անդադար ուսումնասիրում էիր արդեն սիրելի դարձած խաչդ :)

Գարիկ, ինչպես ասաց հայր սուրբը, առաջին գործդ պետքա տերունական աղոթքը սովորեցնելը լինի ( ինձ մոտ չի ստացվել : ) )

էս թիթիզ бабочка-ներն էլ պապայիդ միտքնա  :) 

Ափսոս երեքով նկար չունենք ....

Տաթևում գիշերելուց հետո, հաջորդ օրը հետ վերադարձանք: Ճանապարհին եղանք Սատանի կամուրջում, Խնձորեսկի ճոճվող կամուրջով անցանք.... Ցնցող տպավորություններով ու մեծ բավականություն ստացած՝ վերադարձանք տուն:

 ... մեռոնից հանելուց էլ մի լաաաավ լողացրինք :)

Դե, տղես, Աստծու ձեռքը գլխիցդ անպակաս, անփորձանք, երջանիկ, հաջողակ ու անհոգ կյանք ունենաս :*